Karkonoska Frakcja Fantastyki

mPL

Będę co jakiś czas wstawiał coś zrobionego syfrakiem: )

na początek okolice Bobrowych Skał:

[link widoczny dla zalogowanych]

i kawałek fabryki fosforanów:

[link widoczny dla zalogowanych]

Zapraszam do zwiedzania... słowa uznania jak zwykle mile widziane ;]

Karl Franz

jest jest jest ! jako wierny padawan mistrza oraz szalenie kreatywny artysta który to z okna widzi co jest za Śnieżką, mogę tylko powiedzieć , że zdjęcia są magnificencja.

Norticus Noctum

Ładne zdjęcia czerń i biel dodaje im charakteru lokacje kontrastowe lecz obie interesujące. To z powalonym drzewem jest przed jaskinią czy taki ciemny background? Mnie się podobają.

aaa4

-Tak - powiedzial Martin.

-I rozumiesz, ze posluszny mojemu blyskawicznemu rozkazowi statek moze cie zmiazdzyc lub rozerwac na pol?

-Tak.

Pawlik rozesmial on:

-Co za mestwo! Nie wyrzadze wam krzywdy, przyjaciele! Nadal uwazam was za przyjaciol i sprzymierzencow. Po prostu jestescie ograniczeni barierami rozumu. Martinie, strzelaj smialo. Dzialania dynamiczne nie sa w stanie wyrzadzic krzywdy mojemu cialu, kula przejdzie na wylot.

-Nawet jesli trafie w niebieski labirynt? - zmruzyl oczy Martin.

-Nawet - zachichotal Pawlik. - Struktura przepusci kule i bedzie kontynuowala prace.

-Wcale nie licze na energie kinetyczna - wyznal Martin i nacisnal spust.

W malym pomieszczeniu kabiny wystrzal zabrzmial miekko i glucho. W przezroczystym ciele bezzaryjczyka pojawil onkipiacy slad - jakby w wode wetknieto rozpalona igle. Wrzacy pas przeszedl prosto przez niebieski labirynt.

Kula przeszla na wylot, z mlasnieciem przebila kopule i nie zostawiajac sladu, odeszla w kierunku czarnych gwiazdolotow.

-Chi, chi, chi... - powiedzial Pawlik. - Skorka. Koronka. Krolowa sentencji. Esencja.

Przez chwile milczal, a nastepne slowa zabrzmialy jakby calkiem na miejscu:

-Demencja, demencja! Chi, chi. Role, cienia, litania!

-Liczylem na przejscie energii kinetycznej w potencjalna - skomentowal Martin i strzelil jeszcze dwa razy.

Wrzace pasy znowu przebily niebieski labirynt. Bezzaryjczyk wydal cienki pisk i oznajmil:

-Ezh. Ohro. Aaaaa. Rooooo!

Korpus statku zawibrowal.