Karkonoska Frakcja Fantastyki

Klon

Zaraz wszyscy zaczną krzyczeć nad wyższością storytelingu i w ogóle, ale czasami nic tak nie nabija adrenaliny jak tocząca się k10-ka.
Moim zdaniem Storytelling ma rację bytu w systemach WOD, gdzie po pierwsze mechanika jest skopana, a poza tym naprawdę by kości psuły klimat.
Ale w wfrp np kości dodają tej adrenaliny. W sumie to zależy od mg i graczy. Kiedyś próbowałem prowadzić bez kości w wfrp, ale jak musiałem się kłócić z graczami o każdy wynik walki itp to sam zrezygnowałem. Z kolei Googieland nie miał racji bytu z kośćmi, tam mechanika istniała tylko przy tworzeniu postaci.

grahnar

im bardziej doświadczony MG i gracze tym mniej kostek podczas sesji. Po prostu MG chce prowadzić fabułę tak aby była po jego myśli a nie losowa. Ja żadko kiedy rzucam no chyba że WFRP Smile

tam lubię

niektóre sytuacje które musza być rozstrzygnięte losowo są rozstrzygane przez papier nożyce kamień co uważam jest najlepszą mechaniką w kazdym systemie Smile

Nie uważam aby storytelling był lepszy od kości i vice versa wszystko zależy od nastroju, systemu, mg i graczy. Oba sposoby są dobre i akceptowalne.

mPL

moim zdanie czasem nawet w WOD, może zaistnieć sytucja wymgająca uzycia kości, co prawda ucierpi na tym klimat, ale z drugiej strony nie bedzie kwasow miedzy MG - Gracz, no chyba ze gacze akceptuja to ze MG ma zawsze racje hehe Smile

a jeśli nie ma to i tak ma.

Kiedyś prowadzac w Deadlands, uzywalem tylko kart do gry, zamiast kosci, moim zdaniem fajny klimat do gry na dzikim(dziwnym) zachodzie.

m

Baka

Po graniu w Maga stwierdziłem że nawet w WODzie kości są czasem niezbędne.Nie mówię tu o zwykłych testach, tylko testowaniu Arete przy uzywaniu sfer. Graliśmy najpierw bez rzutów, ale kiedy je wprowadziliśmy to i Brzydowi się lepiej prowadziło i nam lepiej grało...

mPL

to samo mozna wprowadzić przy teście na szał, obojętnie czy z głodu, emocji albo ognia, w wampirze, daje to element losowy, no i z kośćmi sie nie pokłucisz, z tym że ja np, upraszczałem, zamiast garści kości jeden rzut jedną kością i szybkie rozstrzygnięcie, to samo można zastosować gdzie w wiekszości systemów, jeden rzut jakos modyfikujesz go którąś z cech, albo i nie, i tyle.

m

Klon

no rzutu garścią kosći nie widzę w WOD jak coś to rzut procentowy co jakiś czas.
Naprawdę wiele zależy od graczy i Mg i w sumie od systemu.

michalek

Ja tam uwazam, ze storytelling jak najbardziej, jesli mistrz gry nie przegina, ale kosci zawsze dodawaly ten element losowy, na ktory nawet mg nie ma wplywu. i wtedy udaje sie czasami graczom zrobic cos naprawde heroicznego (jak np rzut wlocznia z 50m i trafienie trolla w oko ;P)

Norticus Noctum

Storyteling Dodaje większej linii fabularnej i czasem lepszej logiki rozgrywki. Kości wprowadzają bezsprzeczny wynik losowy działań na który wszyscy muszą się godzić. Ale osobiście Jestem za hybrydą obu dodaje to logiki i płynności grze a wiele elementów nadal należy pozostawić losowi jak w życiu.

sirDuch

"Im bardziej doświadczony MG i gracze tym mniej kostek podczas sesji. Po prostu MG chce prowadzić fabułę tak aby była po jego myśli a nie losowa."

Oj, polemizowałbym z takim postawieniem sprawy. Rzecz może wyglądać wręcz przeciwnie - niedoświadczony Miś Gry może mieć trudności z elastycznym zaadoptowaniem poczynań graczy, w czym kości mogą mu wybitnie przeszkadzać (Kurde, kurde, wypadł im krytyczny sukces, ale przecież ten mój wypasiony enpec nie może się dać zabić/złapać takiej ekipce. I co teraz??).

Poza tym fabuła nie jest losowa, bo nie rzucamy kością na to co się ma wydarzyć. Powinna być za to zarysowana tak, żeby gracze mogli na nią wpływać. Tym samym dopiero pod koniec sesji wyniknie całkowite podsumowanie ich działań, oraz skutki, jakie one przyniosły. A kości w tym na pewno nie przeszkadzają.
Ustalanie z góry jak się ma zakończyć sesja powoduje faktyczny storytelling w złym stylu: graczom tylko się wydaje, że grają, tak naprawdę jest to historia snuta przez MisiaGry, w której są pionkami skazanymi na zaplanowany finał, niezależnie od ich decyzji. Co najwyżej przeprowadzą kilka dialogów i ot - cała ich rola.

Baka

Oj polemizowałbym z twoją polemiką Smile

Jak już to było wałkowane nie raz i nie dwa z kośćmi nie należy przesadzać. W momencie kiedy zaczynamy stosować się do każdego elementu mechaniki w większości systemów wyjdzie nam właśnie sytuacja kiedy gracze nie mają nic do roboty ponieważ rzuty kośćmi załatwią wszystko. MG będzie sobie snuł historię i co chwila prosił tylko o rzut kośćmi na jakąś cechę. Przykładem takich bzdurnych rozwiązań może być np umiejętność "błyskotliwość" ze starego Warhammera albo "śledztwo" czy "zagadki" z WODa.

Zakładanie z góry jak się ma zakończyć sesja też nie jest czymś złym. W końcu głównym celem RPG jest dobra zabawa. Jeśli mamy dobrego MG i dobrych graczy historia na dobrą sprawę opowiadana może wyjść lepiej niż sesja podczas której gracze mają totalną swobodę działania.

Wracając jeszcze do sprawy mechaniki nie wyobrażam sobie szczerze mówiąc sytuacji gdzie fajnie poprowadzona narracja nie mogłaby zastąpić kostek. Nie zrozum mnie źle, nie twierdzę wcale że kostki należy wyrzucić i grać tylko narracyjnie, ale kiedy chcemy przekazać graczom coś więcej kostki są nam potrzebne tylko i wyłącznie do ewentualnego podkręcenia napięcia.

sirDuch

Polemika jest oczywiście akademicka i przedyskutowana na tysiunc pińcet sposobów.
Sam prowadziłem nie raz storytellowo, ale to ma sens jedynie gdy "dobra zabawa" dla MG i graczy oznacza to samo. W praktyce - gdy MG jest przyjazny graczom, a oni też nie knocą mu celowo przygody.
A niestety nie zawsze tak jest. Kości wtedy - jak już ktoś kilka postów wcześniej zauważył - są bezstronne, co stanowi wtedy ich dodatkową wartość prócz napięcia.

mPL

Jak historia jest dobra, to nie muszę mieć wyboru, jak zła, to i tak znajdę sposób, żeby wymanewrować MG. : )

sirDuch

No ale jeśli nie masz wyboru, i sakramentalne pytanie zamiast brzmieć "co robisz?" sprowadza się do: "No więc idziesz tam. Szybko czy wolno?", to już nie jest gra moim zdaniem.
Rzecz jasna sesja opowiadania zajefajnej historii - to się może spodobać. W końcu każdy lubi fajne historie - dla nich czytamy książki,komiksy, szukamy ich w kinie. Ale sesja rpg to to już nie jest... Tylko jej pozory.
Wyobraźcie to sobie: jeden gość mówi znajomym: wpadnijcie do mnie, wymyśliłem fajną historię, opowiem wam, potrwa to ze 4h. Każdy popukałby się w głowę i powiedział że zapomniał wyłączyć żelazka. Gorzej, wtyczka się zaklinowała i dziś w ogóle nie da rady.
Ale jak w tej samej sytuacji kolo mówi: mam pomysł na scenariusz, poprowadzę dziś sesję - to wtedy łykamy.
Rezultat ten sam - bez możliwości by wpływać na tok fabuły nie gramy, jesteśmy tylko słuchaczami. Sprytny sposób na znalezienie audytorium - pozory rpg Wink

Nie jestem przeciwnikiem takiej formy rozrywki, tylko zwolennikiem nazywania tego po imieniu. To już nie jest rpg w formie storytellingu. To juz sam storytelling.
A jeśli taki "GameMaster" snuje swą liniową historię i jest ona w dodatku słaba, to manewrować go, żeby modyfikował swe pomysły sprowadzi na ciebie gromy - powie że psujesz "grę" Wink

Siwy